എല്ലാവര്ക്കും പ്രായമാകുമ്പോള് ഇത് തന്നെയല്ലേ അവസ്ഥ... പിന്നെ കഴിഞ്ഞു പോയ മനോഹര നിമിഷങ്ങള് എന്നും നമുക്ക് ഒരു നനുത്ത ഓര്മയായി മനസ്സില് സൂക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ടു പോവാം... വീണ്ടും വന്നേക്കാവുന്ന ഒരു പൂക്കാലവും പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട്... നമ്മളിലൂടെ അല്ലെങ്കില് വരും തലമുറകളിലൂടെ...
നിരക്ഷരന് ചേട്ടാ.. ഫോട്ടോയും അടിക്കുറിപ്പും പതിവ്പോലെ അടിപൊളി..പക്ഷെ ചുമപ്പ് ആന്തൂറിയം പ്രായമായപ്പോള് നിറം പോയാണോ വെള്ള ആയത് ? എന്റെ വീട്ടീല് വെള്ളപ്പൂവുണ്ടാകുന്ന ഒരു ആന്തൂറിയം നില്പ്പുണ്ടേ ..അവന് ജനിച്ചപ്പോള് മുതല് വെള്ള തന്നെ..അതുകൊണ്ട് ഒരു സംശയം..:) വഴക്കുണ്ടാക്കാനല്ല കേട്ടോ.. ഇവിടെ ഒരു ചര്ച്ച നടന്നാല് ചുളുവില് എന്റെ തലയില് ആള്താമസം കൂടൂം..അതാണേ.
thankal oru nalla photographer koodiyanalle......... nice snaps.... This is me Vineeth... nd thnx for ur reply.... "ഹൃദയത്തിന്റെ വഴിയേ സഞ്ചരിക്കൂ, തലച്ചോറിന്റെ വഴികളേക്കാള് പലപ്പോഴും ഹൃദയത്തിന്റെ വഴികള് തന്നെയാണ് വിജയത്തിലേക്ക് ആദ്യം എത്തിച്ചേരുന്നത്." Ithu sharikkum oru mahanubhavanet vakkukal thanne.... Jeevithathinte vazhiyilevideyenkilum vechu oru "അബ്ദുള് ജബ്ബാര്" ine kandumuttumennu pratheekshichu kondu.... waiting 4 ur next blog....
ശ്രീനിവാസന് എന്ന മുംബൈ കലാകാരന് പിറന്നാള് സമ്മാനമായി വരച്ച് തന്ന കുടുംബ-കാരിക്കേച്ചര് . 10 വയസ്സുകാരി നേഹ കാറിന്റെ പിന് സീറ്റില് ഉറങ്ങുന്നുണ്ട്.
ക്യാമറ, ഫിലിം, ലെന്സ്, ഫോക്കസ്, എന്നതൊക്കെ എന്തെന്നറിയാത്ത ഒരുവന്റെ ചില ക്ലിക്കുകള് മാത്രമാണിവ. ഈ ചിത്രങ്ങളിലൂടെ എന്തെങ്കിലും കാണാക്കാഴ്ച്ചകള് ബൂലോകത്തെത്തിക്കുവാന് ശ്രമിക്കുക എന്നത് മാത്രമാണ് ഈയുള്ളവന്റെ ലക്ഷ്യം.
പ്രീഡിഗ്രി വരെ തീരെ ആളനക്കമില്ലാത്ത ജീവിതം. എഞ്ചിനീയറീങ്ങ് ബിരുദ പഠനത്തിനായി കണ്ണൂരെത്തിയതോടെ ജീവിതം സംഭവബഹുലം. വിദ്യാർത്ഥി ജീവിതത്തിന് ശേഷം നിത്യവൃത്തിക്കായി മുംബൈ മഹാനഗരത്തിൽ കുറേക്കാലം. അവിടത്തെ സീസണിങ്ങ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കുറച്ചുകാലം കൊച്ചിയിലെ തെരുവുകളിൽ. പിന്നെയൊരു വ്യാഴവട്ടക്കാലം ഗൾഫ് രാജ്യങ്ങളിലെ എണ്ണപ്പാടങ്ങളിൽ. ഇതിനൊക്കെയിടയ്ക്ക് നല്ലപാതി മുഴങ്ങോടിക്കാരിയുടെ ജോലിസംബന്ധമായി വേറെയും കുറെ മഹാനഗരങ്ങളിൽ. കൃത്യമായി ഒരിടത്ത് തന്നെ തല ചായ്ക്കാതെ, വീണിടം വിഷ്ണുലോകമാക്കിയുള്ള അലച്ചിലിപ്പോൾ ഒന്നടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. കൊടുങ്കാറ്റിന് മുന്നുള്ള ശാന്തതയാണോ, അണപൊട്ടി ഒലിച്ചുപോകാനുള്ള നിയോഗമാണോ എന്നൊന്നുമറിയാതെ, തന്ന വേഷം ആടിത്തകർത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതിനിടയ്ക്ക്, അക്ഷരങ്ങൾ കൊണ്ട് ജാലവിദ്യ കാണിക്കുന്നവർക്കിടയിൽ നിരക്ഷരനായി ഇങ്ങനെയൊരു രംഗം.
23 comments:
നന്നായിട്ടുണ്ട് ,
അര്ഥവത്തായ വരിയും .
:) :).
(ആന്തൂരിയത്തിന്നു ഇപ്പൊ എന്താ വില )
alaadan
ഇതാ ഈ അസൂയാന്നു പറയണതേ..
വല്ല കാര്യോണ്ടോ ഇങ്ങനെ പറയാന്. കിളവിക്ക് ന്റെ സൌന്ദര്യം കണ്ടിട്ടേ ഒട്ടും പുടിക്കണില്ല. :)
ഞമ്മക്ക തറവാടുമില്ല വീടുമില്ല അപ്പോ പിന്നെ ആന്തൂറിയം എന്ന് വിരട്ടല്ലെ നീരൂ...:):)
നരച്ചു വെളുത്ത്
എന്നാലും പ്രൗഢഗംഭീരം!!
Age gracefully !!
നമ്മള്!!!
എനിക്കറിയേണ്ടത് മറ്റന്നാള് ആരെന്നാ;)
മയൂരാ...
നമ്മള് മറ്റന്നാള് ഉള്ളി, സവാള, വെളുത്തുള്ളി...
കേട്ടിട്ടില്ലേ ‘ഉള്ളിക്കച്ചവടത്തിന് പോയി‘ എന്ന പ്രയോഗം :):)
മറ്റന്നാള് പിന്നേം ഞാന് :-)
എല്ലാവര്ക്കും പ്രായമാകുമ്പോള് ഇത് തന്നെയല്ലേ അവസ്ഥ... പിന്നെ കഴിഞ്ഞു പോയ മനോഹര നിമിഷങ്ങള് എന്നും നമുക്ക് ഒരു നനുത്ത ഓര്മയായി മനസ്സില് സൂക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ടു പോവാം... വീണ്ടും വന്നേക്കാവുന്ന ഒരു പൂക്കാലവും പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട്... നമ്മളിലൂടെ അല്ലെങ്കില് വരും തലമുറകളിലൂടെ...
:)
നിരക്ഷരന് ചേട്ടാ.. ഫോട്ടോയും അടിക്കുറിപ്പും പതിവ്പോലെ അടിപൊളി..പക്ഷെ ചുമപ്പ് ആന്തൂറിയം പ്രായമായപ്പോള് നിറം പോയാണോ വെള്ള ആയത് ? എന്റെ വീട്ടീല് വെള്ളപ്പൂവുണ്ടാകുന്ന ഒരു ആന്തൂറിയം നില്പ്പുണ്ടേ ..അവന് ജനിച്ചപ്പോള് മുതല് വെള്ള തന്നെ..അതുകൊണ്ട് ഒരു സംശയം..:)
വഴക്കുണ്ടാക്കാനല്ല കേട്ടോ.. ഇവിടെ ഒരു ചര്ച്ച നടന്നാല് ചുളുവില് എന്റെ തലയില് ആള്താമസം കൂടൂം..അതാണേ.
@ രജ്ഞിത്ത് വിശ്വം - അതെ ചുവപ്പ് ആന്തൂറിയമാണ് നിറം പോയി വെള്ളയായത്. പക്ഷെ അതിന്റെ ഉള്ളിലെ കുറ്റിപോലുള്ളതിന്റെ നിറം നല്ല കടും ചുവപ്പായത് ശ്രദ്ധിച്ചോ ?
മനുഷ്യന്റെ കാര്യത്തിലും അങ്ങനാണല്ലേ ? പ്രാവമാകുന്തോറും ഉള്ളിലെ അനുഭവങ്ങള്ക്ക് കാഠിന്യം കൂടുന്നു. വെളിയിലുള്ളത് ചുക്കിച്ചുളിയുന്നു.
ദേ ഇത്രേം മതിയല്ലോ ചര്ച്ചയ്ക്ക് മരുന്നിടാന് ? ഒഴിവാകാനൊന്നും നോക്കിയിട്ട് കാര്യമില്ല. തലയില് ആള്ത്താമസം കൂടിയാല് അതിനുത്തരവാദി രജ്ഞിത്ത് തന്നെ :) :)
കാശുള്ളവർക്ക് എന്തായാലും ആന്തൂരിയം വിൽക്കേണ്ടിവരില്ല!
ഞങ്ങളൊക്കെ അങ്ങിനെയാണോ...:):)
അതുകൊണ്ട് ആന്തൂറിയം പറിക്കാൻ തറവാട്ടിലേക്ക് വരട്ടേ.....
പഴമയും പുതുമയും മ്മാറ്റുരക്കുമ്പോള്
വാര്ദ്ധക്യം, നരച്ച മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലോടിച്ച് കൊണ്ട് വിവശമായിരുന്നു കാണുന്നു; ചുവന്നു തുടുത്ത കൌമാരങ്ങള്ക്കും, യൌവ്വനങ്ങള്ക്കും കാലം നിര്ദ്ദയം ചിതയൊരുക്കുന്നത്....(ജ്യോനവന് ആദരാഞ്ജലികള്)
നിന്നെ കാണാന് എന്നെക്കാളും ചന്തമുണ്ട് ചുവന്ന പെണ്ണെ,
എന്നിട്ടെന്തേ നിന്നെ നുള്ളാന് ഇന്നുവരെ വന്നില്ലാരും??
രണ്ടു പേരേം ഒരുമിച്ചു കിട്ടിയത് നന്നായി...ആന്തൂറിയം ഇങ്ങനെ പ്രായം മാറുന്നതനുസരിച്ച് നിറം മാറും എന്ന് എനിക്ക് അറിവില്ലായിരുന്നു. നന്ദി നീരു ഭായ്!!
എന്റെ തലയില് ആള്ത്താമസം കൂടി. ഈ നിറം മാറ്റം പുതിയ അറിവാണ്. :)
അതേ നിരക്ഷരോ..
ഇത് ആന്തൂറിയമാണോ അതോ പെന്തൂറിയമാണോ?
പച്ചപ്ലാവില + പഴുത്ത പ്ലാവില = 0
ആ നാളെയിലേയ്ക്ക് പായുന്നു നാം :)
ഇങ്ങനെയാവും തലമുറകളൂണ്ടാവുന്നതു...
thankal oru nalla photographer koodiyanalle.........
nice snaps....
This is me Vineeth...
nd thnx for ur reply....
"ഹൃദയത്തിന്റെ വഴിയേ സഞ്ചരിക്കൂ, തലച്ചോറിന്റെ വഴികളേക്കാള് പലപ്പോഴും ഹൃദയത്തിന്റെ വഴികള് തന്നെയാണ് വിജയത്തിലേക്ക് ആദ്യം എത്തിച്ചേരുന്നത്."
Ithu sharikkum oru mahanubhavanet vakkukal thanne....
Jeevithathinte vazhiyilevideyenkilum vechu oru "അബ്ദുള് ജബ്ബാര്" ine kandumuttumennu pratheekshichu kondu....
waiting 4 ur next blog....
ഇന്നിനും ഒരു ഭംഗിയുണ്ടല്ലോ
:)
kollam...
Post a Comment